I HATE WAITING…

Venue : Bersiaran dr perkarangan Human Science Building, IIUM.

Mode : Menunggu 4 orang lagi ahli kumpulan yg entah kat mana skg.

Jam skg : Pukul 11.15a.m

Diorang janji nak datang : pukul 11 a.m.

Wahai kengkawan ahli kumpulanku sekalian alam, taw tak..korang yg takder anak, takder suami, takder komitmen, leh goyang2 kaki kat asrama skg. Perhaps, u all have much time and less work to do.

But me, as a married student, as a mother.mcm chaos taw tak nak datang ke uia td.

Bangun2, terus masak utk anak dan suami, sediakan baju anak utk dimandikan, layan anak sambil2 masak..siapkan diri pulak utk terus datang ke UIA.sbb korang yang cakap ‘KITA WAT DISCUSSION PUKUL 11A.M.” silap jugak sbb tak mintak no fon diorang(ingat nak mintak harini sbb first meeting), ada no fon budak Iran tu je tp die memang ckp die lewat jag g.

Tu keputusan korang nak wat pukul 11. Kalau korang cakap pukul 11.30a.m nak mula discussion ok la, sy akan turun dr rumah pukul 11. Tp sayan dah turun dr rumah pukul 10.30 a.m lagi. Berat hati taw tak nak tinggalkan anak dengan suami pd cuti2 mcm ni.

I HATE WAITING, sebab ape, sebab bile lambat mula, maka lambatttttlah habis. Saya malas nak tangguh tangguh tangguh waktu balik sbb banyaaaaaaaaaaaaak lagi keje nak kena wat. So??

Tahu tak td terpaksa menyorok2 untuk keluar tanpa pengetahuan Aufa, t u pon aufa menangis2 nak mama sbb Nampak mama pakai tudung dan siap bawak beg lagi. Baba bawak aufa masuk bilik , sampai ke pintu rumah sy still dengar suara aufa menangis. Berat nya hati nak tinggal anak ujung minggu mcm ni, apetah lg dengar tangisannya. Huhuhu..T_T.

Ni saya datang. Kalau saya tak datang PASTI cakap, “tension ada ahli kumpulan yg dah kawen sbb tak dapat bg komitmen..” bile saya datang, korang tak datang. ? jd saya lak nak cakap mcm ni ,”TENSEN ada ahli kumpulan yg bujang2 sbb tak RETI menghargai masa..”

Sebenarnya sejak saya kawen, even anak sakit atau saya tak sihat, saya TETAP akan datang discussion atau kerja kumpulan. Unless kalau keadaan very very bad dan cannot be avoided.

TIME IS PRECIOUS. eVery second, every minutes..u will never appreciate it unless you face a limited time in ur life.Untill entry ni ditulis, pukul 11.30a.m, batang hidung malah bulu idung diorang pon tak Nampak lagi langsungggggg…sy benci menunggu orang yg berjanji mcm ni, apetah lg diorang yg bg masa nak discuss tu, kalau sy yg bagi waktu discussion saya boleh sabar menunggu lagi..ni diorang yg decide, tp *&%###@&^*=#.. (saat kucing bertukar jd rimau..! ) miowwwww arghhh!!!